Nim przełamię się opłatkiem
I zasiądę do Wigilii.
Wcześniej wymknę się ukradkiem
Do swej Mamy z szeptem pilnym.
Kładę obok na marmurze
Ci gałązkę. Jutro święto.
A nad głową lekko w górze
Obłok z twarzą uśmiechniętą,
Więc wyciągam szybko dłonie
I się dzielę życzeniami.
Serce światłem zaraz płonie,
A szept w niebo mknie do Mamy.

Olsztyn, 2007-12-14