Gdybym zmieniła się w twe myśli,
Lub w jeden tylko oddech - krótki.
Czy byśmy spośród z matni wyszli,
Gubiąc po drodze nasze smutki?

Jednakże nie prześcignę czasu
I nie uchwycę też oddechu,
Gdyż nie posiadam już zapasu
Los wyrwał garścią szczyptę śmiechu.

I cisnął w oczy snem - utopi,
Bym zobaczyła twe oblicze.
Marzę i nie chcę żadnej kopii,
Znowu na cuda jakieś liczę.

Olsztyn, 2010-07-12