Stadko gołębi stoi na skwerku,
Kiedy jesienią idę deptakiem,
Każde z nich pląsa w pięknym sweterku
Przyozdobionym błękitnym frakiem.

Majestatycznie się przyglądają,
Gdy jestem blisko i robię zdjęcie.
Miejski obyczaj tu przecież mają,
A mnie z zachwytu nagle drży serce.

Ruszam za chwilę idąc przed siebie,
Niechaj się cieszą swoją wolnością
Oraz szybują po własnym niebie
Jutro tu przyjdę też z przyjemnością.

Olsztyn, 2011-5-10

Wiersz będzie w moim następnym tomiku (Listopad)