Szła nad brzegiem jeziora tęsknota,
W dłoniach niosła perły łez: korale.
Tropem za nią podążała złota
Pieszczota zbierając wszystkie żale.

O, tęsknoto z bolesnym szkarłatem
Stań! Podzielmy się żądzą wzajemną,
Uczucia niech lecą ponad światem
Kwiatem omijając trwogę ciemną.

Pieszczoto podająca kotwicę
Nad jeziorem, na natury łonie,
Jesteś moim drogocennym życiem,
Obficie niech nasze szczęście płonie.

2013-8-10

Wiersz jest opublikowany w moim już II tomiku "Dotykanie Światła"