Wyrzuciłam ku tobie rozsierdzone dłonie,
Aby miłość zbudzić – zespolić z zachwytem,
I ostudzić ciało, kiedy umysł płonie,
Niecierpliwość muśnięć sączyć z apetytem.

Zaś ustom narzucić lawinę uciechy,
Aby w naszych piersiach rytm przyśpieszał serca,
Aby się ścigały na przemian oddechy
I nie ważne, która z pieszczot będzie pierwsza.

2011-3-29

Wiersz jest opublikowany w moim II tomiku